Ja juÂż tam jestem

Widz¹c, ¿e z Furi¹ coœ siê dzieje gwa³townie wyhamowa³am. El bez problemu utrzyma³a siê na grzbiecie. Sta³am i obserwowa³am towarzyszkê, podczas gdy nastolatka si³owa³a siê ze mn¹. No có¿, ja jestem z przedzia³u stworzeù strasznie upartych, a z tym nikt nigdy sobie nie poradzi³.

Po raz kolejny próby zrzucenia mojej w³aœcicielki zakoùczy³y siê pora¿k¹. Pogodzi³a siê z tym, ale jednak chcia³am stan¹Ì i spokojnie siê popaœÌ. Tak te¿ zrobi³am, obserwuj¹c sp³oszon¹ Furiê.

ChodziÂłam sobie stĂŞpem po padoku i czekaÂłam, aÂż El siĂŞ znudzi siedzenie na mnie. W pewnym momencie zatrzymaÂłam siĂŞ zniecierpliwiona. StaÂła i staÂłam, a ona nic. StanĂŞÂłam wysokiego dĂŞba wierzgajÂąc przednimi kopytami. Gdy staÂłam na twardym gruncie ruszyÂłam galopem.

//Wiem coÂś o tym//

PrychnĂŞÂłam z radoÂściÂą i ruszyÂłam kÂłusem za FuriÂą. El z ÂłatwoÂściÂą utrzymywaÂła siĂŞ. CzĂŞsto jechaÂła nie trzymajÂąc mnie.

ZarÂżaÂłam radoÂśnie na widok ÂźrebiÂąt.

Przypomnia³am sobie, ¿e dawno nie zrobi³am jakiegoœ psikusa mojej pani. Czas najwy¿szy! Uda³am, ¿e chcê iœÌ siê popaœÌ. Powolnym krokiem uszy³am, po czym stanê³am. Sta³am, i sta³am...i cwa³! Z miejsca ruszy³am cwa³em, a El nie przygotowana na tak¹ ewentualnoœÌ prawie spad³a. Zbli¿a³am siê do p³otu, zwolni³am do galopu. W ostatniej chwili ostro wyhamowa³am, a¿ w koùcu spad³a. Stanê³am wysokiego dêba i pobieg³am zadowolona. Zakwicza³am radoœnie, gdy¿ El by³a ca³a w œniegu i œmia³a siê. Wsta³a i otrzepa³a siê w œniegu, a ja odbieg³am kawa³ek i w du¿ej zaspie wytarza³am siê. Œnieg skrzypia³ pode mn¹, a gdy wsta³am prawie ca³a by³am w œniegu. Pozwoli³am El podbiec do mnie, ale i tak nie mog³a wsi¹œÌ. No chyba, ¿e chce siedzieÌ w œniegu. Wytrzepa³a mnie, a gdy chcia³a wskoczyÌ na mój grzbiet odsunê³am siê. Gania³am siê z ni¹, dopóki nie znudzi³o mi siê to. Pozwoli³am jej wsi¹œÌ i podbieg³am do Furii i Carino.

Dawno nie widziaÂłam Carino, a wiĂŞc poszÂłam siĂŞ przywitaĂŚ. PobiegÂłam galopem do ogiera i zarÂżaÂłam z radoÂściÂą.

WyhamowaÂłam ostro, a El wypadÂła. StanĂŞÂłam koÂło niej i spojrzaÂłam przepraszajÂącym wzrokiem. Dziewczyna wstaÂła i znĂłw wsiadÂła na mnie.

El pogoniÂła mnie. Nie wiem do czego, ale ja poszÂłam w cwaÂł. WyprzedziÂłam FuriĂŞ z ÂłatwoÂściÂą i biegÂłam przed siebie. Pod nogami skrzypiaÂł mi Âśnieg, a ja biegÂłam ile siÂł w kopytach

Ze zdziwieniem patrzyÂłam na Nessie i FuriĂŞ. StanĂŞÂłam, a El wykorzystaÂła to i rzuciÂła ÂśnieÂżkĂŞ. Z kÂłusa przyspieszyÂłam do galopu. Ellie przez ten czas tworzyÂła nowe ÂśnieÂżki i rzucaÂła we mnie. PrzystanĂŞÂłam na chwilĂŞ, ale chyba za blisko mojej wÂłaÂścicielki, poniewaÂż juÂż po chwili poczuÂłam ciĂŞÂżar na grzbiecie. ÂŚcisnĂŞÂła mnie Âłydkami, a ja strzeliÂłam baranka i ruszyÂłam.

Ja nadal turlaÂłam siĂŞ w zaspie dziwnego Âśniegu. Potem poczuÂłam uderzenie. ZobaczyÂłam El, ktĂłra w rĂŞku trzymaÂła ÂśnieÂżnÂą kulĂŞ. MierzyÂła we mnie i znĂłw poczuÂłam uderzenie. PopatrzyÂłam na mojÂą pani, zarÂżaÂłam gÂłoÂśno po czym stanĂŞÂłam dĂŞba. Tak z zadowolenia. UnikajÂąc tak jak Furia ÂśnieÂżek biegaÂłam wokoÂło. Czasami skrĂŞcaÂłam, zawracaÂłam, ale tak czy inaczej udawaÂło mi siĂŞ unikaĂŚ kulek.

Do moich uszu doszed³ dŸwiêk skrzypienia. Zahamowa³am i podesz³am do Furii. Wesz³am na kawa³ek zaspy i us³ysza³am skrzypienie. Zdziwiona powoli siê wycofa³am, a jak by³am kawa³ek od zaspy pobieg³am w stronê El. Ta z kolei mnie uspokoi³a i mo¿na rzec, ¿e "wygoni³a" od siebie. Pobieg³am z powrotem do zaspy i zni¿y³am ³êb. Tak samo zimy, tak amo bia³y. Ale dlaczego skrzypi? Postanowi³am wypróbowaÌ now¹ zabawê. Po³o¿y³am siê i przeturla³am. Ponownie ca³a w œniegu. Bia³a œwiêtoœÌ wci¹¿ skrzypia³a, ale ja nie zwa¿a³am na to. Zachêci³am Furiê do zabawy, a El i Nessie jak widaÌ ju¿ œwietnie siê bawi³y.

Z lekka zniechêcona popatrzy³am na ³aciat¹ klacz. Skoro jej siê to tak podoba to i mo¿e mi siê spodobaÌ mo¿e? Wypróbowa³am metodê Furii. Po³o¿y³am siê na œniegu i porz¹dnie wytarza³am. Rzeczywiœcie jest super! Wsta³am i k³usem zaczê³am sobie biegaÌ wokó³ padoku.
El uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do Nessie i popatrzyÂła siĂŞ na mnie.

Na to siê nie dam! Pobieg³am ¿wawym cwa³em i wnet wyprzedzi³am Furiê. Po chwili stan¹³ przede mn¹ p³ot i ostro wyhamowa³am. Zar¿a³am zadowolona, bo wygra³am wyœcig FURI¥.
Ucieszona zaczĂŞÂłam kÂłusowaĂŚ wokoÂło, a po drodze jeszcze skubnĂŞÂłam FuriĂŞ w ÂłopatkĂŞ. Nie mogÂłam siĂŞ po prostu oprzeĂŚ.