[Layla]
OdÂłoÂżyÂłam potrzebne sprzĂŞty i wyszÂłam.

Layla ustawiÂła mnie przed boksem i rozsiodÂłaÂła po czym wstawiÂła do niego. PogÂłaskaÂła mnie po gÂłowie na poÂżegnanie i wyszÂła. ZarÂżaÂłam za niÂą i rzuciÂłam siĂŞ do koryta z wodÂą  wypijajÂąc sporÂą czêœÌ jego zawartoÂści. Potem zjadÂłam nieco paszy i stanĂŞÂłam w bramie boksu wychylajÂąc przezeĂą Âłeb.

Layla wprowadzi³a mnie na uje¿d¿alnie. Zrobiliœmy kilka kó³ek, podczas których dziewczyna rozci¹ga³a siê i przygotowywa³a do wiêkszego wysi³ku. Ponagli³a mnie do k³usa. Zrobi³a kilka okr¹¿eù wysiadywanym i kilka anglezowanym po czym zmieni³a kierunek. Ponagli³a mnie do galopu. Ruszy³am niemal¿e cwa³em z zawrotn¹ szybkoœci¹ pokonuj¹c kolejne okr¹¿enia. Dziewczyna mia³a nieco wiêksze trudnoœci z zatrzymaniem mnie, ale w koùcu zaczê³am zwalniaÌ. Gdy ju¿ stanê³am Layla skróci³a, nadal siedz¹c w siodle, strzemiona. Wiedzia³am dobrze co siê œwiêci. Jedno stuknêcie w boki i ruszy³am pe³nym cwa³em. Ciemnow³osa dziewczyna pochyli³a siê mocno do przodu przechodz¹c w pó³siad. Uje¿d¿alnia by³a ma³a co nie pozwala³o mi na odpowiednie rozwiniêcie prêdkoœci. Layla zwolni³a mnie do k³usa, nakaza³a mi zrobiÌ zmianê kierunku i kilka wolt po czym ponownie przyœpieszy³a, ale nie pozwoli³a mi siê ju¿ tak rozpêdziÌ. Nakierowa³a mnie na dosyÌ nisk¹ przeszkodê znajduj¹c¹ siê na œrodku uje¿d¿alni. Bez wiêkszych problemów przeskoczy³am j¹, a zadowolona strzeli³am baranka po skoku. Dziewczyna rozstêpowa³a mnie g³adz¹c po szyi i zesz³a z mojego grzbietu prowadz¹c do stajni.

Layla weszÂła niosÂąc potrzebny sprzĂŞt. OdÂłoÂżyÂła go na ziemi obok mnie i zaczĂŞÂła czyÂściĂŚ. Palcami rozczesaÂła ogon. Gdyby zrobiÂła to grzebykiem mogÂłoby to zaowocowaĂŚ wypadaniem wÂłosĂłw. WyczyÂściÂła dokÂładnie kopyta i zaÂłoÂżyÂła mi siodÂło oraz uzdĂŞ. Wiele namĂŞczyĂŚ siĂŞ nie musiaÂła. Na nogi zaÂłoÂżyÂła mi ochraniacze i wyprowadziÂła poza stajnie. Bez wiĂŞkszych problemĂłw weszÂła na mĂłj grzbiet. StanĂŞÂła w siodle, aby sprawdziĂŚ czy strzemiona sÂą odpowiedniej dÂługoÂści. Upewniona, Âże wszystko jest okej ponagliÂła mnie do stĂŞpa. RuszyÂłyÂśmy w stronĂŞ ujeÂżdÂżalni.

Layla postawiÂła mnie przed boksem uwiÂązujÂąc do krat i poszÂła do siodlarni. Kopytami ryÂłam w ziemi wyczekujÂąc swej pierwszej w nowym miejscu przejaÂżdÂżki.

[Layla]
WeszÂłam i zabraÂłam potrzebny sprzĂŞt i skrzyneczke z narzĂŞdziami do czyszczenia. WyszÂłam.

Layla weszÂła na padok w rĂŞce trzymajÂąc mĂłj kantar i uwiÂąz. PodbiegÂłam do niej skocznym kÂłusikiem i stanĂŞÂłam trÂącajÂąc jÂą nosem. Dziewczyna zaÂłoÂżyÂła mi kantar i wyprowadziÂła z padoku. Nie obyÂła siĂŞ bez strzelenia przeze mnie baranka na poÂżegnanie.

[Layla]
WeszÂłam do domu i ÂściÂągnĂŞÂłam buty stawiajÂąc je obok drzwi.
- Wróci³am! - krzyknê³am id¹c do kuchni. Mama razem z gosposi¹ krz¹ta³a siê po niej. Có¿, moja kochana rodzicielka nie by³a najlepsza w gotowaniu wiêc gosposia co chwile by³a zmuszona coœ poprawiaÌ.
- CzeœÌ, Luluœ! Zostaniesz na obiad? - powiedzia³a spogl¹daj¹c przez chwile na mnie swymi wielkimi, zielonymi oczyma po czym wracaj¹c do wys³uchiwania rad gosposi.
- Nie, przyszÂłam tylko po ubranie. ChciaÂłabym siĂŞ zapoznaĂŚ lepiej z klaczkÂą. - to mĂłwiÂąc wbiegÂłam po schodach i weszÂłam do swojego pokoju. Na jego koĂącu, po prawej znajdowaÂły siĂŞ drzwi do garderoby. WeszÂłam tam i zabraÂłam potrzebne mi ubranie. ChwyciÂłam toczek i wybiegÂłam z domu.
- Pa! - krzyknĂŞÂłam na odchodne.

'PoÂśpieszyÂła siĂŞ, mÂłodziutka.' - pomyÂślaÂłam parskajÂąc i wracajÂąc do pasania siĂŞ.

PoÂłoÂżyÂłam Âłeb na belce od ogrodzenia szatynowymi oczĂŞtami ÂśledzÂąc karego ogiera. Nie byÂło tutaj teraz zbyt bezpiecznie...

'Ehh... Niech go zostawiÂą to siĂŞ sam uspokoi...' - pomyÂślaÂłam podchodzÂąc do ogrodzenia kilkanaÂście metrĂłw od reszty i wychylajÂąc Âłeb przezeĂą.

'Delikatny ogierek z tego karuska' - pomyÂślaÂłam podchodzÂąc bliÂżej do miejsca akcji i unoszÂąc wysoko gÂłowĂŞ oraz ogon. A niby zimnokrwiaki sÂą takie wytrzymaÂłe...

'Oj biedactwo...' - pomyœla³am spogl¹daj¹c na ogiera. Jako klacz wyœcigowa mnóstwo razy mia³am robione badania równie¿ z pobieraniem krwi i uodporni³am siê nieco na ten strach przed tym, ale ci¹gle pamiêta³am moj¹ panikê przy kilku pierwszych badaniach. Szczerze wspó³czu³am tym dwóm koniom choÌ to by³a u mnie rzadkoœÌ.

OdpuÂściÂłam sobie nadzieje i zaczĂŞÂłam przygryzaĂŚ jeszcze soczystÂą trawkĂŞ ukrytÂą pod warstwÂą kolorowych liÂści. Czarnym ogonkiem wymachiwaÂłam to w lewo, to w prawo. ZastanawiaÂłam siĂŞ co teraz bĂŞdĂŞ porabiaĂŚ....

WidzÂąc czÂłowieka uniosÂłam wysoko Âłeb. ZrobiÂłam kilka krokĂłw w stronĂŞ bramy, ale zatrzymaÂłam siĂŞ. Moje uniesione uszy i ogon wyraÂżaÂły podekscytowanie, ale najwidoczniej dziewczyna nie miaÂła zamiaru nawet na niÂą spojrzeĂŚ.