Niezadowolona jednak odpuÂściÂłam jej tego kasztanka. W koĂącu ona mnie chyba znienawidzi, jak odbiorĂŞ jej ogiera, zwÂłaszcza, gdy ma rujĂŞ. OdeszÂłam na bok, ale nie szÂłam zgodnie z poleceniami El. Co to to nie! ChodziÂłam sobie zadowolona, gdzie chciaÂłam.
-Tiara! Co ty dzisiaj robisz!-krzyknĂŞÂła na mnie El. PrychnĂŞÂłam tylko i nadal robiÂłam co chciaÂłam. PoszarpywaÂła bez przerwy mĂłj pysk, lecz ja nie zwracaÂłam na to uwagi. Po chwili zaczĂŞÂło to byĂŚ denerwujÂące. Jednym porzÂądnym opuszczeniem Âłba wyrwaÂłam jej wodze z rÂąk, a potem oczywiÂście jak na mnie przystaÂło nie daÂłam jej szansy zebraĂŚ wodzy. BiegaÂłam sobie zadowolona wokoÂło pola. Raz cwaÂłem, raz kÂłusem, raz galopem...

O nie, nie, moja kochana! Nas jest co prawda dwie, ale ogier tylko jeden. Dumnie napiê³am miêœnie i stanê³am niewielkiego dêba, znów prezentuj¹c swe miêœnie. Kasztanek przybli¿y³ siê do mnie na chwilê i przez moment stykaliœmy siê chrapami. Potem jednak znów cofn¹³ siê, nieco zawstydzony i parskn¹³ cicho.
- Na to wyglÂąda. - jĂŞknĂŞÂła Ness, pomiĂŞdzy mocnymi szarpniĂŞciami - prĂłbami zawrĂłcenia mnie i powstrzymania od zalotĂłw.

Pêdzi³am ile si³ w nogach, a¿ w koùcu stanê³am za Furi¹. Popatrzy³am na kasztanka z zachwytem, ale da³am sobie spokój. El przez ten czas wsiad³a porz¹dnie w siod³o i zebra³a wodze. Tak jak Nessie próbowa³a mnie odci¹gn¹Ì, ale po chwili odpuœci³a. Nie mia³a ze mn¹ szans.
-WidzĂŞ, Âże Furia nie odpuÂści, a Tiara niestety idzie w jej Âślady...-powiedziaÂła El do Nessie.

Pêdzi³am i pêdzi³am. Przebieg³am przez niewielki lasek i wgalopowa³am na rozleg³e pole czego? Kukurydzy! Ach, roi³o siê tu od tych pól... Ale mniejsza o to! Albowiem wtedy mój delikatny nos wyczu³ ros³ego ogiera, bêd¹cego tak blisko, ¿e z podniecenia przeszed³ mnie mocny dreszcz. Zakwili³am g³oœno i pok³usowa³am do kasztanka. Wyci¹gnê³am doù pysk, rozci¹gaj¹c ca³e cia³o, aby zapoznaÌ siê z jego zapachem. Ten zaœ przybli¿y³ siê w moj¹ stronê i równie¿ zar¿a³. Grzebnê³am kopytem w ziemi, wyra¿aj¹c swoj¹ niecierpliwoœÌ. Vanessa zaœ ci¹gle ze mn¹ walczy³a. Uda³o jej siê na chwilê odsun¹Ì mnie od ogiera, lecz na tym siê zakoùczy³o. Szybko wróci³am do swojej pozycji i napiê³am miêœnie, aby lepiej siê zaprezentowaÌ.

StanĂŞÂłam maÂłego dĂŞba i z miejsca ruszyÂłam cwaÂłem. El ledwo siĂŞ trzymaÂła, bo wodze jej wyrwaÂłam. Z uporem trzymaÂła siĂŞ mojej grzywy. PĂŞdziÂłam z zapaÂłem za FuriÂą.

Ihha! DosyĂŚ tego dobrego. Mocnym ruchem wyszarpnĂŞÂłam Ness wodze z rÂąk i rzuciÂłam siĂŞ w stronĂŞ pociÂągajÂącego zapachu. ChciaÂłam natychmiast ujrzeĂŚ zainteresowanie mnÂą ogiera. ZnĂłw szalenie cwaÂłowaÂłam i w koĂącu zostawiÂłam pole kukurydzy daleko w tyle. Usilnye prĂłby zatrzymania mnie przez Ness nie skutkowaÂły. Z uporem pĂŞdziÂłam przed siebie.

Szykuje siĂŞ! Tylko czekaÂłam, aÂż Furia wypruje w przĂłd. To byÂło oczywiste, Âże gdzieÂś wyczuÂła ogiera, a wiĂŞc ja juÂż siĂŞ szykowaÂłam.

- Hah. - mruknĂŞÂła Vanessa. - Ona ma rujĂŞ!
Zakwili³am, jakby na potwierdzenie jej s³ów. Ju¿, ju¿ chcia³am zacz¹Ì cwa³owaÌ w stronê ostrego zapachu nieznajomego ogiera, ale nic z tego. Nessie mocno wbi³a siê w siod³o i œci¹gnê³a wodze. Pos³usznie i niechêtnie, jednak uspokoi³am trucht. Prychnê³am niechêtnie, lecz ponownie wyci¹gnê³am szyjê i rozwar³am chrapy. Mruuuh <3.

RĂłwnieÂż zwolniÂłam do kÂłusa. Nie zachowywaÂłam siĂŞ jednak jak Furia. MusiaÂła mieĂŚ rujĂŞ, ale nie zwracaÂłam na to uwagi. BiegÂłam przed siebie po polu kukurydzy.

Mruh, mruuh <3 ! RozwarÂłam chrapy jak najszerzej, wciÂągajÂąc do nosa pobliskie zapachy. ZachÂłannie wÂąchaÂłam wszystko dookoÂła, aÂż w koĂącu zwolniÂłam do kÂłusa. Nie wiedziaÂłam co siĂŞ ze mnÂą dzieje, aÂż w koĂącu zaÂłapaÂłam. MiaÂłam rujĂŞ. ÂŹrebiĂŞta byÂły juÂż na tyle duÂże, Âże same jadÂły trawĂŞ, wiĂŞc moje hormony znĂłw zaczĂŞÂły dawaĂŚ o sobie znaĂŚ. ZakwiliÂłam wesoÂło i wyciÂągnĂŞÂłam szyjĂŞ jak najdalej przed siebie, szukajÂąc nowych zapachĂłw jakiegoÂś ogiera...<3.