Padok dla wszystkich koni.

[Furia]

Bez ostrze¿enia wystrzeli³am w najbardziej oddalon¹ czêœÌ pastwiska. Co chwilê z przyzwyczajenia wierzga³am lekko, ale Ness to nie przeszkadza³o. By³a wspania³¹ amazonk¹. Dumnym galopem zrobi³am woltê, a potem znowu pocwa³owa³am w dal, r¿¹c radoœnie.

[Carino]

Ponownie zawierzga³em i rzuci³em siê cwa³em w pogoù za Furia. Kiedy j¹ dogoni³em kat skierowa³a mnie na pieù obalonego drzewa, z ³atwoœci¹ go przeskoczy³em i do³¹czy³em Do Furi.

[Furia]

Z zazdroÂściÂą patrzyÂłam jak Carino przeskakuje powalony pieĂą. ZarÂżaÂłam w kierunku drugiego z nich. Ness byÂła niepewna, ale zgodziÂła siĂŞ i delikatnie nakierowaÂła mnie na przeszkodĂŞ. Z ÂłatwoÂściÂą jÂą przeskoczyÂłam, prawie przy tym nie wierzgajÂąc. Vanessa poklepaÂła mnie i zaÂśmiaÂła siĂŞ gÂłoÂśno.
- MoÂże pojedÂźmy w teren? - zapytaÂła, choĂŚ nie byÂła pewna, czy jestem na to gotowa.

[Carino]

BiegÂłem dalej i juÂż cieszyÂłem siĂŞ na wiĂŞcej:
-Ja zawsze chĂŞtnie-powiedziaÂła wesoÂło Kat.

[Furia]

- No to jedÂźmy na skrĂłty! - zaproponowaÂła znĂłw Ness i popĂŞdziÂła mnie jeszcze bardziej. Po chwili ujrzaÂłam zakoĂączenie padoku. Nastolatka ÂścisnĂŞÂła mi boki Âłydkami i skierowaÂła na leÂśnÂą ÂścieÂżkĂŞ. PrzeskoczyÂłyÂśmy przez pÂłot i po chwili wybieg byÂł prawie pusty...

[Carino]

PoszliÂśmy w ich Âślady, przeskoczyÂłem pezs pÂłot i to z duÂżym zapasem i wyrĂłwnaÂłem kroku z FuriÂą. ByÂło cudownie, lubiÂłem jÂą i to bardzo, bardzo, a moÂże nawet wiĂŞcej.

[Piorun]

James obserwowa³ wszystko z miejsca na którym siedzia³ od pocz¹tku. Galopowa³em po padoku. Jako Ÿrebak uwielbia³em figle i zabawy. Nie by³o ¿adnego Ÿreabaka. Jednak w oddali ujrza³em klacz, oczywiœcie doros³¹. Pok³usowa³em do niej z lekkim uœmiechem.
-CzeœÌ, jest Piorun. A ty?-Zapyta³em trochê nieœmia³o zwracaj¹c siê do klaczy.

[Piorun]

Nie sÂłyszÂąc odpowiedzi podbiegÂłem do James'a.
-Co ma³y? Wracamy?-Zapyta³. Szturchn¹³em go w ramie i podbieg³em do bramki od wyjœcia.
-Na co czekasz? Skacz!-PowiedziaÂł James wstajÂąc i podchodzÂąc do mnie. Bramka byÂła za wysoka, jednak oddaliÂłem siĂŞ trochĂŞ. RozbiegÂłem siĂŞ i skoczyÂłem! UdaÂło siĂŞ pobiegÂłem przed siebie.
-Wracaj!-KrzyczaÂł mĂłj wÂłaÂściciel przechodzÂąc przez bramkĂŞ i goniÂąc mnie. Gdy byÂł blisko zÂłapaÂł mnie za szyjĂŞ obiema rĂŞkami i powaliÂł. WstaÂłem i nie biegÂłem dalej. ZaÂłoÂżyÂł mi kantar i zaprowadziÂł w stronĂŞ boksĂłw.

[Banito]

Anita wprowadzi³a mnie z wielkim uœmiechem na twarzy. Mia³em na sobie jedynie kantar, ale Anita bez wahania wsiad³a mi na grzbiet i z³apa³a siê mojej grzywy. Pok³usowaliœmy na drugi koniec padoku. Tam moja pani zesz³a ze mnie i œci¹gnê³a kantar. Pogalopowa³em na œrodek padoku i zacz¹³em skubaÌ trawê. Anita posz³a gdzieœ do cienia i usiad³a w trawie.

[Piorun]

Po jakimÂś czasie James rozmyÂśliÂł siĂŞ i wyprowadziÂł mnie jeszcze na padok. Tam ujrzaÂłem jakiegoÂś ogiera i siedzÂącÂą w trawie dziewczynĂŞ. James puÂściÂł mnie, a sam poszedÂł do nowej dziewczyny.  PogalopowaÂłem do konia.
-CzeœÌ!Jestem Piorun!-Powiedzia³em dumnie patrz¹c siê na du¿ego ogiera. James podszed³ do dziewczyny siedz¹cej na ziemi.
-CzeœÌ. Jesteœ tu nowa?-Zapyta³ siadaj¹c obok.

[Banito]

PrzestaÂł skubaĂŚ trawĂŞ i uniĂłsÂł gÂłowĂŞ do gĂłry, byÂł wielki w porĂłwnaniu do Âźrebaka. ObniÂżyÂł ciĂŞÂżko gÂłowĂŞ.
-CzeœÌ-Mrukn¹³.-Jestem Banito-Powiedzia³ cicho. Odwróci³ siê do Ÿrebaka ty³em i znów skuba³ trawê. Piorun nadal tam sta³. Banito przesta³ jeœÌ trawê i odwróci³ siê do Ÿrebaka. Znów obni¿y³ g³owê, aby widzieÌ Pioruna.
-S³uchaj, nie mam na razie ochoty gadaÌ idŸ gdzieœ sobie pobiegaÌ-Mrukn¹³ oburzony ogier. i Odk³usowa³ od Ÿrebaka, aby znów jeœÌ trawê.
Anita popatrzyÂła na chÂłopaka siedzÂącego obok.
-Tak, jestem nowa. Nazywam siĂŞ Anita.-PowiedziaÂła wyciÂągajÂąc dÂłoĂą. Jednak schowa jÂą  gdy tylko zobaczyÂła Âźrebaka.
-Ten konik, to twĂłj?

[Piorun]

James spojrzaÂł na mnie. WidziaÂł jak zaczepiaÂłem ogiera.
-Tak, on jest mój.Piorun siê nazywa.-Powiedzia³. -Piorun! ChodŸ tu-Krzykn¹³, a ja przybieg³em tu jak najprêdzej. Gdy by³em tu¿ przy swoim panie odwróci³em g³owê do Banito. Zar¿a³em w jego stronê. On jedynie podniós³ g³owê i odwróci³ siê.
-WidzĂŞ, Âże twĂłj ogier nie jest zbytnio zainteresowany Piorunem-MĂłwiÂł gÂłaszczÂąc mnie po Âłbie.

[Banito]

Mrukn¹³em i odk³usowa³em dalej od Pioruna i ludzi.
-Tak, on nie lubi ÂźrebakĂłw, chyba Âże swoje wÂłasne.-PowiedziaÂła obserwujÂąc ogiera.

[Piorun]

-Rozumiem-Odpowiedzia³ James. Pogalopowa³em wzd³u¿ p³otku oddzielaj¹cy padok od wolnej przestrzeni. Min¹³em Banito biega³em po padoku. Stan¹³em na niewielkiej górce i podnios³em przednie kopyta z ziemi. Macha³em nimi w powietrzu. Z gracj¹ opuœci³em je na ziemie wpadaj¹c w galop r¿¹c przy tym szczêœliwie. Nie ma tu ¿adnych Ÿrebaków oprócz niego. Chcia³ pokazaÌ, ¿e jest najlepszy. Biega³ szybko wokó³ i parska³. Ca³y czas przyœpiesza³. Zatrzyma³ sie i w oddali ujrza³ du¿¹ k³odê. Odsun¹³ siê i galopem kierowa³ siê w k³odê. Bieg³,bieg³,bieg³ i....Przeskoczy³! rebak zadowolony z siebie ciê¿ko dysz¹c ze zmêczenia po³o¿y³ siê gdzieœ w cieniu.

[Banito]

WidzÂąc popisy Âźrebaka przewracajÂąc oczami podszedÂłem do Anity. PoklepaÂła mnie po grzbiecie.
-My juÂż lecimy. Do widzenia!-PoÂżegnaÂła siĂŞ i szybkim krokiem wsiadÂła mi na grzbiet. StuknĂŞÂła nogami i zÂłapaÂła siĂŞ mocno mojej grzywy. OdgalopowaliÂśmy w stronĂŞ boksĂłw.