Pole Âżyta.

[Furia]

[Furia]

TuÂż przed polem Ness mnie dosiadÂła. ByÂłam bez siodÂła. Moja wÂłaÂścicielka zrezygnowaÂła z niego juÂż wczeÂśniej. Bez niepotrzebnych wstĂŞpĂłw Nessie popĂŞdziÂła mnie w pole. Wiatr w grzywie, chrapy otwarte szeroko, wdychajÂące kaÂżdy moÂżliwy zapach. Vanessa zaÂśmiaÂła siĂŞ gÂłoÂśno. ZgrywaÂłyÂśmy siĂŞ idealnie. Nagle dziewczyna pochyliÂła siĂŞ do przodu i ÂścisnĂŞÂła moje boki Âłydkami. ZrozumiaÂłam. Z prĂŞdkoÂściÂą ÂświatÂła przeszÂłam do cwaÂłu i ruszyÂła z kopyta. PĂŞdziÂłam do przodu, nie dbajÂąc o podÂłoÂże i ostry podmuch wiatru. KÂłosy Âżyta biÂły mnie po nogach, ale co z tego? BiÂłam rekordy, przeskakujÂąc przeszkody bĂŞdÂące mi na drodze. Teraz juÂż widziaÂłam sens w noszeniu jeÂźdÂźca na swoim grzbiecie. Dopiero w ten sposĂłb czujĂŞ siĂŞ naprawdĂŞ speÂłniona. To jest moje przeznaczenie i tego bĂŞdĂŞ siĂŞgaÂła. ByÂłam zlana potem, ale nie zwaÂżaÂłam na to. Za to Vanessa owszem. WrĂłciÂła na ÂścieÂżkĂŞ prowadzÂącÂą do stajni i stĂŞpem nakazaÂła wracaĂŚ do domu...

[Tiara]

WbiegÂłam spokojnym galopem na pola. Elie ani mnie nie popĂŞdzaÂła, ani mnie nie spowalniaÂła, ale gdy prĂłbowaÂłam siĂŞ wyrwaĂŚ, ona mi nie pozwalaÂła. Wtem pozwoliÂła mi przyspieszyĂŚ, a ja korzystajÂąc z chwili wolnoÂści ruszyÂłam cwaÂłem. Ellie ledwo siĂŞ trzymaÂła w siodle, ale ja nie zwracaÂłam na to uwagi. Po pewnym czasie poczuÂłam luz na grzbiecie. PrzystanĂŞÂłam i spostrzegÂłam, Âże El spadÂła. RuszyÂłam swoim tropem i wpadÂłam na lekko rozgniewanÂą dziewczynĂŞ. WeszÂła na mĂłj grzbiet i ruszyÂłam powolnym kÂłusem. PrzyspieszyÂła mnie jednak do galopu, ale nie za szybkiego. Po dÂługim czasie spĂŞdzonym w terenie Âżwawym kÂłusem biegÂłam w stronĂŞ oÂśrodka.