Las iglasty.

[Furia]

WidzÂąc ÂżaÂłosne prĂłby biegniĂŞcia, wrĂłciÂłam po Carino. Lekko podparÂłam go swoim bokiem i nakazaÂłam biec dalej. Razem szÂło nam to o wiele lepiej. ZarÂżaÂłam cicho.

[Carino]

Furia naprawdê mi pomog³a. Razem biegliœmy, us³ysza³em za sob¹ ha³as. to by³a Kat zwi¹zywa³a szarpi¹cego siê k³usownika. W pewnym momencie kiedy mój zad by³ ca³y od krwi si³y mnie opuœci³y. Run¹³em na ziemie. Cicho zar¿a³em i moje oczy samy sie zamknê³y. Mia³em tak p³ytki oddech i têtno ¿e nie mo¿na by³o go wyczuÌ.

[Furia]

ZarÂżaÂłam ÂżaÂłoÂśnie. ByliÂśmy tak daleko od domu! OdciÂągnĂŞÂłam Carino w krzaki. Tam nikt nas nie znajdzie. PoÂłoÂżyÂłam siĂŞ obok niego, opierajÂąc Âłeb na jego boku. Moje chrapy rozszerzaÂły siĂŞ przy kaÂżdym przeraÂżonym oddechu.
Tymczasem Nessie dzwoniÂła po policjĂŞ.
- Tak, wÂłaÂśnie tutaj. - mĂłwiÂła dyszÂąc gÂłoÂśno. - Tak. A nasze dwa konie zaginĂŞÂły bez Âśladu. Jeden z nich jest ciĂŞÂżko ranny.
- Rozumiem. Zaraz przyjedziemy. - poinformowa³ mê¿czyzna i siê roz³¹czy³.
PrzeraÂżona dziewczyna podbiegÂła do Kat.
- I co teraz ? - zapytaÂła ÂżaÂłoÂśnie.

[Carino]

Kiedy Kat zwi¹zywa³a rêce k³usownika ten wyrwa³ siê i chwyci³ za rece Kat. Nie mog¹ sie wyrwaÌ krzyknê³a na ca³e gard³o lecz k³usownik obróci³ ja ty³em, chwyci³ jedn¹ rêk¹ rêce Kat, a drug¹ zatka³ jej buzie. Zacz¹³ ci¹gn¹Ì szarpi¹c¹ siê Kat przez las.

[Furia]

WidzÂąc takÂą scenĂŞ Nessie bÂłyskawicznie zareagowaÂła. Mocnym kopniakiem powaliÂła mĂŞÂżczyznĂŞ na ziemiĂŞ i zÂłapaÂła rĂŞce do tyÂłu. ChwyciÂła jakiÂś sznur i zaczĂŞÂła wiÂązaĂŚ mu dÂłonie.
- Nic ci nie jest? - zapytaÂła Kat.

[Carino]

WstaÂła z ziemi i powiedziaÂła:
-Nie, dziêki za ratunek. Trzeba znaleŸÌ Carino i Furie-powiedzia³a biegn¹c œladem krwi na liœciach i ziemi.

[Furia]

Ness ruszyÂła za Kat.
ParsknĂŞÂłam cicho i trÂąciÂłam Carino nosem. Tej czĂŞÂści lasu nie znaÂłam... Ostatnie promienie sÂłoĂąca musnĂŞÂły niebo i nastaÂła noc.

[Carino]

Kat bieg³a przed siebie, nagle zatrzyma³a siê, tu trop siê koùczy³. Wtedy zauwa¿y³a skrawek czarnej sierœÌ i ma³¹ ka³urze krwi. Do g³owy przychodzi³y jej ro¿ne myœli. Wtedy zauwa¿y³a wystaj¹cy z krzaków koniec czarnego ogona. Wesz³a w k¿aki i zobaczy³a mnie nieprzytomnego i le¿¹cego na ziemi z mocno krwawi¹c¹ noga.

[Furia]

PrzeraÂżona szelestem liÂści wyrwaÂłam przed siebie. BiegÂłam dÂługo, aÂż w koĂącu zatrzymaÂłam siĂŞ, nasÂłuchujÂąc. Ciche stÂąpanie po liÂściach... I nagle poczuÂłam ostry bĂłl w tylnej prawej nodze. ByÂłam postrzelona. PadÂłam na ziemiĂŞ nieruchomo i zarÂżaÂłam gÂłoÂśno. Z krzakĂłw obok mnie wyÂłoniÂł siĂŞ mĂŞÂżczyzna ze strzelbÂą. Jego twarz ÂśmiaÂła siĂŞ wrednie.

[Carino]

UsÂłyszaÂłam rÂżenie Furi. WyskoczyÂłam z krzakĂłw i ruszyÂłam w tamtym kierunku. Kiedy zobaczyÂłam mĂŞÂżczyzne ze strzelbÂą skoczyÂłam na niego. WyrwaÂłam strzelbĂŞ i wycelowaÂłam w niego.

[Furia]

Noga mocno krwawiÂła, a ja oddychaÂłam szybko i pÂłytko. Przed oczami stawaÂły mi mroczki, ale zarÂżaÂłam cicho, widzÂąc Kat.
Nessie zostaÂła przy Carino. GÂładziÂła jego szyjÂą, uspokajajÂąc. OdpiĂŞÂła od siebie swĂłj pasek i zacisnĂŞÂła go na krwawiÂącej nodze ogiera. Rana powoli przestawaÂła krwawiĂŚ...

[Carino]

Kiedy unieruchomiÂłam kÂłusownika ruszyÂłam do Furi. UrwaÂłam kawaÂłek bluzki i zawiÂązaÂłam na krwawiÂącej nodze. ZaczĂŞÂłam gÂładzic szyje Furi aby jÂą uspokoiĂŚ.

[Furia]

Ostatkiem si³ podnios³am g³owê i tr¹ci³am nosem Kat. Mia³am nadziejê, ¿e pozna siê na podziêkowaniu. Leg³am z powrotem na ziemi i wykona³am jeden g³êboki oddech. Moje serce bi³o bardzo cicho, a puls by³ coraz s³abszy. Rana wci¹¿ krwawi³a, chocia¿ ju¿ mniej. ObecnoœÌ Kat uspokaja³a mnie.

[Carino]

(Katarina)
GÂładziÂłam Furie po szyj i w gĂłrĂŞ. Mimo Âże nie wyczuwaÂłam tĂŞtna wiedziaÂłam Âże Âżyje.

[Furia]

[Vanessa]
Wci¹¿ uspokaja³am Carino, nie wiedz¹c co innego mam robiÌ. Martwi³am siê o niego i o Furiê. Mia³am nadziejê, ¿e Kat j¹ odnalaz³a.