Las iglasty.

[Carino]

(Katarina)
Nadal uspokajaÂłam FuriĂŞ. Teraz gÂładziÂłam jÂą po Âłbie.

[Furia]

[Vanessa]
Kiedy tak gÂładziÂłam Carino obok mnie pojawiÂł siĂŞ policjant.
- Nic pani nie jest? - zapytaÂł.
- Nie, ale Carino... - zaczĂŞÂłam.
- Wiem, jest tu z nami weterynarz. A nawet dwĂłch i ich asystenci. - powiedziaÂł mĂŞÂżczyzna.
Lekarze bez sÂłowa wyciÂągnĂŞli ogiera na polanĂŞ i zaczĂŞli go oglÂądaĂŚ. Opatrzyli rany i podali Âśrodki przeciwbĂłlowe. Po chwili policjanci odnaleÂźli FuriĂŞ, wiĂŞc jeden z weterynarz odszedÂł, aby jej pomĂłc. Ja zaÂś zostaÂłam przy Carino, gÂłaszczÂąc go po Âłbie i szyi.

[Carino]

(Katarina)
Kiedy siedziaÂłam i uspokajaÂłam Furie za mnÂą pojawiÂł siĂŞ policjant. Za nim pojawiÂło siĂŞ dwĂłch mĂŞrzczyzn ktĂłrzy podeszli do Furi i zaczeli opatrzac jej rany, podawaĂŚ Âśrodki przeciw bĂłlowe. NastĂŞpnie przenieÂśli ja na polane i poÂłorzyli obok Carina. P{olicjanci zabrali wszystkich kÂłusownikĂłw i zapakowali ich do radiowozĂłw. Wtedy policjant podszedÂł do mnie i powiedziaÂł:
-Obie dobrze siĂŞ spisaÂłyÂście. ByÂłyÂście odwaÂżne i wiedziaÂłyÂście co robiĂŚ. Gratuluje-powiedziaÂł i odszedÂł.
podeszÂłam do Furii. LeÂżaÂła spokojnie na ziemi. ZaczĂŞÂłam gÂładziĂŚ jÂą po szyi.

[Banito]

Wbiegliœmy spokojnie. Szczêœliwy zrobi³em kó³ko wokó³ drzew i zatrzyma³em siê przed niewielkim rudym zwierzêciem. By³ to lis. WidaÌ by³o, ¿e by³ wystraszony. Powoli siê wycofywa³em aby nie sp³oszyÌ lisa. Po chwili zwierze uciek³o do nory. Zawróciliœmy w stronê innych drzewek. K³usem przebiegaliœmy przez las.

[Furia]

Zamruga³am nieprzytomnie i lekko uchyli³am oczy. Zar¿a³am s³abo, na widok Carino i przesunê³am siê bli¿ej niego. Noga wci¹¿ bola³a, lecz ju¿ mniej. Kat wci¹¿ mnie uspokaja³a, ale ja nadal nie czu³am siê najlepiej. Mimo to cieszy³am siê, ¿e by³ obok mnie Carino.

[Carino]

(Katarina)
Niepokoi³am siê gdy¿ Carino by³ ci¹gle nieprzytomny. To ¿e Furia odzyska³a przytomnoœÌ poprawi³a mnie na duchu. Nadal g³adzi³am j¹ po ³bie. Zerwa³am trochê trawy i podsunê³e³am Furi oby zjad³a.

[Banito]

GalopowaliÂśmy po lesie. Z daleka Ania ujrzaÂła Carina i Furie, oraz Kat. Za chwilĂŞ pojawiliÂśmy siĂŞ przy nich.
-Kat! Co siĂŞ staÂło?!-KrzyczaÂła przeraÂżona Anita.
-Furia? Co siĂŞ staÂło?-ZapytaÂłem.

[Carino]

(Katarina)
-SpotkaliÂśmy kÂłusownikĂłw-powiedziaÂłam gÂładzÂąc po Âłbie Furie. Nadal trzymaÂłam trawe w rĂŞce z nadziejÂą Âże jÂą zje. DÂługo nie jadÂł wiĂŞ na pewno jest gÂłodna.

[Banito]

-O boÂże. Co z Carino?-ZapytaÂła zsiadajÂąc mi z grzbietu i klĂŞkajÂąc przy koniach. PoÂłoÂżyÂłem siĂŞ obok.

[Furia]

StrÂąciÂłam trawĂŞ z rĂŞki Kat i podciÂągnĂŞÂłam siĂŞ bliÂżej Carino. PoÂłoÂżyÂłam Âłeb tuÂż obok jego Âłba i zarÂżaÂłam niespokojnie. BaÂłam siĂŞ, tak bardzo siĂŞ baÂłam...

[Carino]

(Katarina)
Uœmiechnê³am siê blado. Wiedzia³am ¿e ³¹czy ich coœ wiêcej. Ba³am siê o Carino, podesz³am do niego i zaczê³am g³adziÌ go po szyi.

[Furia]

Ness ust¹pi³a miejsca Kat i podesz³a do mnie. Niespokojnie g³adz¹c moj¹ szyjê, szepta³a wci¹¿:
- Nic wam nie bĂŞdzie. Tak, Carino zaraz siĂŞ obudzi i wszystko wrĂłci do normy.
ZarÂżaÂłam smutno, aby pocieszyĂŚ mojÂą paniÂą, ale to nic nie daÂło. Pierwszy raz widziaÂłam jÂą w takim stanie. RĂŞka, ktĂłrÂą mnie gÂładziÂła, drÂżaÂła nieznacznie. Po kilku minutach po jej policzkach pociekÂło kilka samotnych Âłez i zniknĂŞÂło w trawie. Jej twarz wykrzywiÂł grymas bĂłlu.

[Carino]

Kat podesz³a do Ness i przytuli³ ja. Ja w tym czasie lekko otworzy³em oczy. Wioz³em g³êboki wdech i cicho parskn¹³em.

[Furia]

Zar¿a³am g³oœno i wyraŸnie - tak wielka by³a moja radoœÌ z powodu przebudzenia siê Carino. Ness natychmiast uœmiechnê³a siê szeroko. "Furia zachowuje siê tak, jakby nie tylko lubi³a tego ogierka, ale chcia³a ju¿ zawsze z nim byÌ... Jakby chcia³a od niego zale¿eÌ...! - myœla³a gor¹czkowo. Ja tymczasem tr¹ci³am nosem Carino i parsknê³am cicho, z trudem podnosz¹c ³eb.

[Carino]

CiĂŞÂżko podniosÂłem Âłeb i cicho zarÂżaÂłem. Kat spojÂżaÂła na mnie i od razu przytuliÂła mnie. Na jej policzkach pojawiÂła siĂŞ kilka Âłez. PÂłakaÂła za szczĂŞÂście.